تأثیر کفش ورزشی با زیرۀ نانوسیلیکا بر بارگیری عمودی و بزرگی نیروی های عمودی و قدامی-خلفی عکس العمل زمین در فاز اتکای دویدن

استفاده از مواد جدیدفناوری نانو در زیرۀ کفش که بتواند بر نیروهای عکس العمل زمین در فاز اتکای دویدن تأثیر بگذارد هنوز بررسی نشده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر کفش ورزشی با زیرۀ کامپوزیت نانوسیلیکا و ترموپلاستیک الاستومربر میانگین نیروی های فعال، غیرفعال، پیش­روندگی، ترمزی و بارگیری عمودی در مقایسه با کفش ورزشی با زیرۀ پلی وینیل کلراید (پی وی سی) در فاز اتکای دویدن است. 15 آزمودنی مرد پس از پوشیدن دو نوع کفش با زیره های کامپوزیت نانو و پی وی سی با سرعت 2/0 ±5/3 متربرثانیه روی تختۀ نیروسنج دویدند. میانگین نیروی عمودی و قدامی-خلفی عکس العمل زمین و بارگیری عمودی، با استفاده از آزمون تی همبسته تجزیه و تحلیل شد (05/0α£).میانگین نیروهای فعال، غیرفعال، پیش­روندگی و بارگیری عمودی در کفش کامپوزیت نانو به طور معنا­داری بیشتر از کفش پی وی سی بود (05/0α£). همچنین میانگین نیروهای فعال، غیرفعال، پیش­روندگی و بارگیری عمودی هنگام استفاده از کفش کامپوزیت نانو به ترتیب 7/0%، 74/3%، 09/2% و 06/6% افزایش پیدا­کرد. استفاده از نانو ذرات سیلیکا با ایجاد سختی a70 در زیرۀ کفش کامپوزیت نانو در مقایسه با کفش پی وی سیبا سختی a65 افزایش معنا­دار میانگین نیروی عمودی عکس العمل زمین و میانگین نیروی پیش­روندگی را در پی داشت. این افزایش ممکن است به­دلیل خاصیت استحکام کششی ایجادشده در زیرۀ کفش توسط نانو ذرات سیلیکا باشد که می تواند اجرای ورزشی را نیز بهبود بخشد. با وجود این، افزایش بارگیری عمودی در اثر استفاده از این نوع کفش ممکن است دوندگان را مستعد آسیب های حاصل از دویدن کند.